Ben volgde bij Syntra AB de opleiding Polyvalent Schrijnwerker in voltijdse dagopleiding. Hij besloot om een open werkplek op te starten waar al het nodige aanwezig is om aan hout- en staalbewerking te doen en waar mensen (samen) kunnen komen knutselen.

Waarom koos je voor de opleiding polyvalent schrijnwerker?

Ik ben gepassioneerd door hout en maak graag dingen met mijn handen. Ik klasseerde deze passie als hobby, leefde ze uit in mijn vrije tijd, en volgde intussen een hogere studie. Ondertussen knaagde het en bleef ik knutselen.

Na mijn studies kon ik er niet meer omheen. Ik werd geconfronteerd met het gevoel dat “dit het niet is”, dat een diploma, zekerheid en een goed pensioen mij niet gelukkig zouden maken. Zoals het een goede millenial betaamt wou ik niet “gewoon” werken, maar moest het iets zijn waar ik intristiek voor gemotiveerd was en gelukkig van werd. Ik moest en ik zou verder gaan met die passie voor hout en voor “maken”.

Bij Syntra vond ik wat ik zocht: een polyvalente opleiding tot machinaal houtbewerker (schrijnwerker) met de mogelijkheid tot specialisatie in tal van richtingen. Mijn autodidactische knutsel-kennis aanvullen met vakkennis “volgens de regels van de kunst”. Les van ervaren vakmensen die weten hoe het er “in de echte wereld” aan toe gaat.

Hoe kwam je op het idee om een eigen zaak te runnen?

In de module bedrijfsbeheer leerden we alles over het opzetten en runnen van een eigen zaak. De module werd vormgegeven rond een overkoepelende opdracht: het opzetten van een fictieve eigen zaak met alles wat daarbij komt kijken. De opdracht daagde mij uit na te denken over de optie om eigen baas te worden en begeleidde mij stap voor stap in mijn traject. Het was deze opdracht die de ondernemer in mij wakker schudde.

De stap naar het “sociaal atelier” was gezet?

Het gebaande pad, het uitwerken van een plan voor een commerciële schrijnwerkerij, kon mij niet echt boeien. Mijn gedachten dwaalden steeds af. Ik bedacht me dat mijn jaren als gepassioneerd knutselaar en bedenker zoveel aangenamer en makkelijker waren geweest als ik toegang had gehad tot een uitgeruste werkplek en kwaliteitsvol materiaal. Ik besloot daarom mijn haalbaarheidsstudie te richten op het opstarten van een “Sociaal Atelier”: een open werkplek waar al het nodige aanwezig is om aan hout- en staalbewerking te doen en waar mensen (samen) kunnen komen knutselen. En bovendien een ruimte waar startende ondernemers zonder ruimte of budget voor een eigen atelier hun plannen verder kunnen uitwerken en vormgeven.

Hoe reageerde je omgeving?

Door hun reacties kreeg ik meer en meer het gevoel dat ik destijds niet alleen was in mijn gemis. De reacties waren dusdanig enthousiast dat ik hoe langer hoe meer goesting kreeg om het project een stapje meer te zetten; voorbij de grens van het fictieve van de haalbaarheidsstudie. Verschillende vrienden boden spontaan hulp aan. Zo kreeg het logo vorm met hulp uit artistieke hoek, goot een vriendin het verhaal in tekst, werkte een vriend een marketingplan uit, enzovoorts. De bal ging sneller en sneller rollen en ik wist ook dat ik er niet alleen voor stond.

Iedereen is welkom?

Ja, ik nodig iedereen met een hart voor hout- en staalbewerking uit om te komen kijken in Saté, de naam die het geesteskind kreeg. Zij het om een eigen project uit te werken, een zelfstandige activiteit op te starten of een workshop te volgen. Reikhalzend en voel goede moed en véél goesting kijk ik uit naar de komende maanden en jaren als ondernemer. Ik weet dat ik op Syntra kan rekenen voor bijkomende vorming waar ik zelf te kort schiet, en ook op tal andere organisaties die steun verlenen aan ondernemers (in spe). Ik heb er zin in!

Ben Vandendriessche